zzz

Norma EN ISO 374-5 określa wymagania i metody badań dla rękawic ochronnych w celu ochrony użytkownika przed mikroorganizmami (pleśń i bakterie, ewentualnie wirusy).

Przenikanie pleśni i bakterii (przebadane zgodnie z normą EN374-2): Badanie, za pomocą którego sprawdza się szczelność rękawic pod względem wody i powietrza.

Przenikanie wirusów (przebadane zgodnie z metodą B normy ISO 16604): Proces, który określa odporność na przenikanie patogenów przenoszonych przez krew.

– metoda badania z wykorzystaniem bakteriofagów Phi-X 174.

Rękawica, w zależności od typu, będzie opatrzona następującym piktogramem:

Przykłady zastosowania:

Obszar zastosowania ma decydujące znaczenie, ponieważ w zależności od przeznaczenia rękawica może wymagać połączenia kilku właściwości w celu spełnienia koniecznych wymogów ochrony. Dlatego bardzo ważne jest, aby stosować się do zalecanych obszarów zastosowania i wyników badań laboratoryjnych zawartych w instrukcji obsługi. Zaleca się jednak sprawdzenie, czy rękawice są odpowiednie do zamierzonego zastosowania, poprzez wcześniejsze przeprowadzenie testów, ponieważ warunki pracy mogą różnić się od warunków badania, w zależności od temperatury, ścierności i zniszczenia.

Norma EN ISO374-1 określa wymagania dla rękawic przeznaczonych do ochrony użytkowników przed niebezpiecznymi chemikaliami.

• Przesiąkanie (testowane według normy EN374-2): Rozpylanie powietrza i wody w celu sprawdzenia szczelności przez porowatość, szwy, mikrootwory lub inne niedoskonałości rękawicy.

• Zniszczenie (testowane według normy EN374-4): Określenie wytrzymałości fizycznej materiałów na zniszczenie po stałym kontakcie z niebezpiecznymi substancjami chemicznymi.

• Przenikanie (testowane według normy EN16523): To proces, w którym cząsteczki związku chemicznego przechodzą przez materiał rękawicy ochronnej na skutek ciągłego kontaktu.

Wersja EN ISO normy EN374-1 wprowadza pojęcie 3 typów ochrony przed przenikaniem substancji chemicznych:

- Typ A: Rękawica uzyskuje wskaźnik wytrzymałości na przenikanie równy przynajmniej 2 dla 6 testowanych produktów chemicznych ujętych na liście określonej przez normę.

- Typ B: Rękawica uzyskuje wskaźnik wytrzymałości na przenikanie równy przynajmniej 2 dla 3 testowanych produktów chemicznych ujętych na liście określonej przez normę.

- Typ C: Rękawica uzyskuje wskaźnik wytrzymałości na przenikanie równy przynajmniej 1 dla 1 testowanego produktu chemicznego ujętego na liście określonej przez normę.

Norma ISO 18889 określa wymagania dotyczące rękawic ochronnych dla osób pracujących przy pestycydach oraz osób mających z nimi kontakt.

Rękawice klasy G1 są zalecane, gdy potencjalne ryzyko narażenia jest stosunkowo niskie. Rękawice nie powinny być stosowane w kontakcie z pestycydami o wysokim stężeniu ani w przypadku zagrożeń mechanicznych. Rękawice klasy G1 są przeważnie jednorazowe.

Rękawice klasy G2 są odpowiednie, gdy potencjalne ryzyko narażenia jest wyższe. Rękawice nadają się do stosowania zarówno z rozcieńczonymi, jak i skoncentrowanymi pestycydami. Rękawice klasy G2 spełniają również minimalne wymagania dotyczące wytrzymałości mechanicznej i dlatego są odpowiednie do czynności wymagających użycia rękawic o minimalnej odporności mechanicznej.

Rękawice klasy GR zapewniają ochronę tylko stronie chwytnej dłoni i przeznaczone są dla pracowników mających ponowny kontakt z suchymi lub częściowo suchymi pozostałościami pestycydów, obecnych na powierzchni rośliny po zastosowaniu pestycydu.