Dotyczy badań w zakresie odporności na temperaturę, uderzenia, działanie płomienia, promieniowanie termiczne, rozciąganie, na środki czyszczące i dezynfekujące. Ponadto, określa wymagania co do zapewnienia przez producenta znakowania i instrukcji.

Opisuje badania laboratoryjne w celu zapewnienia zgodności co do wytrzymałości na uderzenia, temperaturę, wilgoć, pracę w miejscach szczególnie narażonych na korozję oraz odporności mechanicznej i oddechowej.

Odnosi się do wytrzymałości na uderzenia, temperaturę, wilgoć, pracę w miejscach szczególnie narażonych na korozję oraz odporności mechanicznej i oddechowej.

Dotyczy badań w zakresie odporności na uderzenia, temperaturę, działanie płomienia, na środki czyszczące i dezynfekujące, oraz oporów oddychania.

Specyfikacja ogólnych i minimalnych wymagań, metod badań, doboru, użytkowania i konserwacji osłon oczu i twarzy.

Standardowa metoda testowa do określania wskaźnika łuku elektrycznego i standardowa specyfikacja produktów do ochrony twarzy.

Wymagania, parametry, metody badań odnoszące się do osłon twarzy zapewniających ochronę przed łukiem elektrycznym.

Określa materiały, sposób projektowania, wymagania oraz metody badań siatkowych ochron indywidualnych oczu i twarzy, służących do profesjonalnych zastosowań.

Ta norma dotycząca okularów ochronnych obejmuje ochronę oczu i twarzy do zastosowań w Kanadzie.

Odnosi się do wszystkich typów środków ochrony oczu zabezpieczających przed zagrożeniami mogącymi spowodować uszkodzenie oka, za wyjątkiem promieniowania pochodzenia nuklearnego, promieni X, emisji lasera i podczerwieni wysyłanych przez źródła o niskich temperaturach. Nie ma zastosowania w przypadku, gdy istnieją odrębne normy (ochrona oczu przed laserem, okulary przeciwsłoneczne do użytku ogólnego, itp.).

Zawiera wymagania dotyczące automatycznych filtrów spawalniczych, a właściwie osłon spawalniczych z automatycznie ustawialnym stopniem ochrony. Osłony są przeznaczone do ochrony podczas spawania oraz w technikach pokrewnych.

Specyfikacje numerów poziomów i wymagań dotyczących przepuszczalności filtrów do ochrony operatorów podczas spawania i technik pokrewnych. Specyfikacja wymagań dla filtrów spawalniczych z podwójną liczbą poziomów.

Specyfikacje dotyczące wymogów bezpieczeństwa dla sprzętu ochrony oczu i twarzy do spawania i technik pokrewnych (ramki filtrów/nośniki).

Zawiera oznaczenia i wymagania dotyczące współczynnika przepuszczania filtrów chroniących przed promieniowaniem nadfioletowym.

Zawiera oznaczenia i wymagania dotyczące współczynników przepuszczania filtrów chroniących przed olśnieniem słonecznym do zastosowań przemysłowych.

Some of our products are accredited under the regulations of many countries.

The products concerned and / or bear the following markings:

USA
Argentina
Brasil	CA
China	UK standards
Canada
Ukraine
Common Economic Space (Russia, Belarus, Kazakhstan)
United Kingdom
Mexico

 

zzz

Norma EN ISO 374-5 określa wymagania i metody badań dla rękawic ochronnych w celu ochrony użytkownika przed mikroorganizmami (pleśń i bakterie, ewentualnie wirusy).

Przenikanie pleśni i bakterii (przebadane zgodnie z normą EN374-2): Badanie, za pomocą którego sprawdza się szczelność rękawic pod względem wody i powietrza.

Przenikanie wirusów (przebadane zgodnie z metodą B normy ISO 16604): Proces, który określa odporność na przenikanie patogenów przenoszonych przez krew.

– metoda badania z wykorzystaniem bakteriofagów Phi-X 174.

Rękawica, w zależności od typu, będzie opatrzona następującym piktogramem:

 

 

Przykłady zastosowania:

Obszar zastosowania ma decydujące znaczenie, ponieważ w zależności od przeznaczenia rękawica może wymagać połączenia kilku właściwości w celu spełnienia koniecznych wymogów ochrony. Dlatego bardzo ważne jest, aby stosować się do zalecanych obszarów zastosowania i wyników badań laboratoryjnych zawartych w instrukcji obsługi. Zaleca się jednak sprawdzenie, czy rękawice są odpowiednie do zamierzonego zastosowania, poprzez wcześniejsze przeprowadzenie testów, ponieważ warunki pracy mogą różnić się od warunków badania, w zależności od temperatury, ścierności i zniszczenia.

Norma EN ISO374-1 określa wymagania dla rękawic przeznaczonych do ochrony użytkowników przed niebezpiecznymi chemikaliami.

• Przesiąkanie (testowane według normy EN374-2): Rozpylanie powietrza i wody w celu sprawdzenia szczelności przez porowatość, szwy, mikrootwory lub inne niedoskonałości rękawicy.

• Zniszczenie (testowane według normy EN374-4): Określenie wytrzymałości fizycznej materiałów na zniszczenie po stałym kontakcie z niebezpiecznymi substancjami chemicznymi.

• Przenikanie (testowane według normy EN16523): To proces, w którym cząsteczki związku chemicznego przechodzą przez materiał rękawicy ochronnej na skutek ciągłego kontaktu.

Wersja EN ISO normy EN374-1 wprowadza pojęcie 3 typów ochrony przed przenikaniem substancji chemicznych:

- Typ A: Rękawica uzyskuje wskaźnik wytrzymałości na przenikanie równy przynajmniej 2 dla 6 testowanych produktów chemicznych ujętych na liście określonej przez normę.

- Typ B: Rękawica uzyskuje wskaźnik wytrzymałości na przenikanie równy przynajmniej 2 dla 3 testowanych produktów chemicznych ujętych na liście określonej przez normę.

- Typ C: Rękawica uzyskuje wskaźnik wytrzymałości na przenikanie równy przynajmniej 1 dla 1 testowanego produktu chemicznego ujętego na liście określonej przez normę.

Norma ISO 18889 określa wymagania dotyczące rękawic ochronnych dla osób pracujących przy pestycydach oraz osób mających z nimi kontakt.

Rękawice klasy G1 są zalecane, gdy potencjalne ryzyko narażenia jest stosunkowo niskie. Rękawice nie powinny być stosowane w kontakcie z pestycydami o wysokim stężeniu ani w przypadku zagrożeń mechanicznych. Rękawice klasy G1 są przeważnie jednorazowe.

Rękawice klasy G2 są odpowiednie, gdy potencjalne ryzyko narażenia jest wyższe. Rękawice nadają się do stosowania zarówno z rozcieńczonymi, jak i skoncentrowanymi pestycydami. Rękawice klasy G2 spełniają również minimalne wymagania dotyczące wytrzymałości mechanicznej i dlatego są odpowiednie do czynności wymagających użycia rękawic o minimalnej odporności mechanicznej.

Rękawice klasy GR zapewniają ochronę tylko stronie chwytnej dłoni i przeznaczone są dla pracowników mających ponowny kontakt z suchymi lub częściowo suchymi pozostałościami pestycydów, obecnych na powierzchni rośliny po zastosowaniu pestycydu.

Norma EN407 określa metody badań, wymagania ogólne, poziomy termicznej skuteczności oraz sposób oznakowania rękawic i narękawków chroniących przed gorącem i/lub ogniem. Dotyczy ona wszystkich rękawic zabezpieczających ręce przed gorącem i/lub ogniem występujących w jednej lub kilku postaciach: ognia, kontaktu z gorącym przedmiotem, ciepła konwekcyjnego, promieniowania cieplnego, drobnych rozprysków stopionych metali i dużych ilości płynnego metalu.

 

Jeśli produkt posiada odporność na palność, piktogram będzie wyglądał tak                           

 

Jeśli produkt nie posiada żadnej odporności na palność (0 lub X)*, piktogram będzie wyglądał tak                                                                                                                                                             

Norma EN ISO 10819 określa wymagania dotyczące parametrów tłumienia drgań przez rękawicę. Określa również wymagania dotyczące grubości i jednorodności materiału antywibracyjnego. Należy zwrócić uwagę, że rękawice tego typu mogą zmniejszyć, a nie wyeliminować zagrożenia dla zdrowia związane z narażeniem na wibracje przenoszone na dłonie.

Współczynnik przenoszenia drgań w pasmach częstotliwości jednej trzeciej oktawy od 25 do 200 Hz musi być równy lub mniejszy niż 0,90. Wartość obliczona w pasmach częstotliwości jednej trzeciej oktawy od 200 do 1250 Hz musi być równa lub mniejsza niż 0,60.

Norma określa wymagania dotyczące rękawic ochronnych noszonych w środowisku wytwarzającym promieniowanie jonizujące lub w środowisku zawierającym substancje radioaktywne.

Rękawica chroniąca przed skażeniem promieniotwórczym musi być szczelna zgodnie z EN374-2.

Rękawica chroniąca przed promieniowaniem jonizującym, oprócz szczelności zgodnie z EN374-2, musi zawierać pewną ilość metali ciężkich, takich jak ołów.

Norma EN511 określa wymagania i metody badań rękawic ochronnych zabezpieczających przed zimnem przekazywanym konwekcyjnie lub za pośrednictwem przewodzenia do -30°C (opcjonalnie do -50°C ). Zimno to może być związane z warunkami klimatycznymi lub z działalnością zawodową.

Przy wyborze rękawic chroniących przed zimnem należy uwzględnić kilka parametrów, takich jak temperatura otoczenia, zdrowie użytkownika, czas ekspozycji, poziom aktywności itp.

Norma EN388 odnosi się do wszystkich typów rękawic ochronnych w zakresie oddziaływań fizycznych i mechanicznych w postaci ścierania, przecięcia, rozdzierania i przekłucia. W normie w wersji z 2016 roku pojawiły się nowe, opcjonalne parametry.

Odporność na uderzenia w strefie śródręcza: w przypadku występowania tego parametru pojawi się oznakowanie „P”.

Przykład oznakowania:

4233X P

Przykład oznakowania:

4543D lub 4X43D

Przecięcie ostrzem, 2 metody testów:

EN388 6.2.: niskie lub średnie ryzyko przecięcia. Okrągłe ostrze, na które działa stała siła 5N, przemieszcza się do przodu i do tyłu do momentu, aż próba zostanie przecięta. Mierzona jest liczba wykonanych cykli i na tej podstawie próbce zostaje przypisany odpowiedni poziom.

EN ISO 13997: dla materiałów, które tępią ostrze podczas testu EN388 6.2. i/lub szczególnie odpornych, dla wysokiego ryzyka przecięcia. Proste ostrze wykonuje jedno przesunięcie na 20 mm z siłą 2 N, test zostaje ponowiony z różną siłą tyle razy, ile jest konieczne, aby próbka została przecięta. Próbce zostaje przypisany poziom odpowiadający sile niezbędnej do jej przecięcia. Ta metoda dotyczy głównie sytuacji obarczonych wysokim ryzykiem przecięcia.

OBOWIĄZKOWE

Typ 1: Siła uderzenia przenoszona na makietę głowy nie może przekraczać 4 450 N, podczas upadku przedmiotu o wadze 3,6 kg (8 funtów) z prędkością 5,5 m/s (metrów na sekundę).

Przebicie: 1 kg przebijak nie może dotknąć sztucznej głowy przy prędkości 7,0 m/s.

Niepalność: hełm nie może się palić i rozprzestrzeniać płomienia dłużej, niż 5 s po jego odstawieniu.

Odporność elektryczna: test dowodowy przy 20 000 woltów dla klasy E lub 10 000 woltów dla klasy G. Klasa C nie zapewnia ochrony przed zagrożeniami elektrycznymi.

Typ 2: Oprócz wymagań typu 1, ochrona głowy typu 2 musi również spełniać następujące warunki:

Tłumienie energii: przyspieszenie nie może przekraczać 150 g w przypadku upadku na makietę głowy i na bok przy użyciu sztucznej głowy o masie 5 kg i prędkości 3,5 m/s.

Przebicie boczne: z przodu, z tyłu i po bokach, 1 kilogramowy przebijak nie może dotknąć sztucznej głowy przy prędkości 5,0 m/s.

 

OPCJONALNE

ANSI/ISEA Z89.1 4 opcje: niska temperatura (LT), wysoka temperatura (HT), odwrotna pozycja noszenia i wysoka widoczność.

OBOWIĄZKOWE

Uderzenie*: ten środek ochrony indywidualnej chroni przed uderzeniami o konstrukcje lub obiekty. Nie zapewnia żadnej ochrony przed uderzeniami w wyniku upadku obiektu. Energia uderzenia na hełm lekki na końcu testu wynosi 12,25 J.

Przebicie*: przebijak używany do testów (0,5 kg na 0,5 m) nie może dotknąć czaszki. * Testy odporności na uderzenie i przebicie przeprowadzane są w temperaturze otoczenia +50°C i -10°C. Hełm lekki nie zastępuje w żadnym przypadku przemysłowego hełmu ochronnego (EN397).

 

OPCJONALNE

W ekstremalnych temperaturach: testy na uderzenie oraz na przebicie przeprowadzane są w temperaturze otoczenia wynoszącej -20°C lub -30°C. Ochrona przed przypadkowym, krótkotrwałym kontaktem z przewodnikiem prądu pod napięciem o wartości do 440 V prądu zmiennego.

Niepalność: hełm lekki nie może się palić i rozprzestrzeniać płomienia dłużej, niż 5 s po jego odstawieniu (oznaczenie F).

 

OBOWIĄZKOWE

Hełmy z izolacją elektryczną do użytku w pobliżu lub na instalacjach pod napięciem, nie przekraczającym 1000 V dla prądu zmiennego lub 1500 V dla prądu stałego (klasa elektryczna 0). Używane w połączeniu z innymi izolującymi elementami wyposażenia, hełmy zapobiegają porażeniu głowy prądem elektrycznym. Opcjonalne testy izolacji elektrycznej są bardziej surowe niż testy normy EN397, której stanowią uzupełnienie (oznaczenie w postaci 2 trójkątów, klasa 0).

Norma referencyjna, której nie można stosować samodzielnie, lecz jedynie w połączeniu z inną normą zawierającą wymagania dotyczące skuteczności ochrony.

• Przestrzegać przepisów dotyczących nieszkodliwości (pH, poziom zawartości chromu VI, itd.).

• Spełniać wymagania dotyczące rozmiarów (patrz tabela).

• Ocenić manualność, oddychalność i komfort.

• Przestrzegać instrukcji odnośnie znakowania, informacji, identyfikacji.

OBOWIĄZKOWE

Uderzenie*: energia przekazana na makietę głowy nie może przekraczać 5 kN podczas upadku przedmiotu o wadze 5 kg z wysokości 1 m. Energia uderzenia na hełm na końcu testu wynosi 49 J.

Przebicie*: przebijak używany do testów (3 kg na 1 m) nie może dotknąć czaszki.

Niepalność: hełm nie może się palić i rozprzestrzeniać płomienia dłużej, niż 5 s po jego odstawieniu.

* Testy odporności na uderzenie i przebicie przeprowadzane są w temperaturze otoczenia +50°C i -10°C.

OPCJONALNE

W ekstremalnych temperaturach: testy na uderzenie oraz na przebicie przeprowadzane są w temperaturze otoczenia wynoszącej +150°C, -20°C lub -30°C. Ochrona przed przypadkowym, krótkotrwałym kontaktem z przewodnikiem prądu pod napięciem o wartości do 440 V prądu zmiennego. Ochrona przed deformacją boczną. Maksymalna deformacja hełmu powinna wynosić < 40mm. Odporność na rozpryski płynnego metalu.

89/391: Rozpoznać i ocenić ryzyko, przedsięwziąć środki zapobiegawcze i zabezpieczające, poinformować i przeszkolić pracowników.

2004/37: Zagrożenia związane z ekspozycją na czynniki kancerogenne lub mutagenne w miejscu pracy: rozpoznanie zagrożeń, «wartości graniczne», ochrona dróg oddechowych.

89/656: Odpowiednio wybrać i używać ŚOI zgodne z dyrektywą, informować i szkolić pracowników, kontrolować i w razie konieczności wymieniać ŚOI.

Norma EN16350 określa wymagania dodatkowe dotyczące rękawic ochronnych użytkowanych w obszarach, w których występują lub mogą wystąpić strefy łatwopalne lub zagrożone wybuchem.

Inne właściwości elektrostatyczne można określić za pomocą normy EN1149-1 (rezystywność powierzchniowa materiału) lub EN1149-3 (pomiar zaniku ładunku), ale nie są one wystarczające do oceny rękawic ochronnych pod względem rozpraszania ładunków elektrostatycznych.

Norma określa wymagania i metody badań dla rękawic stosowanych przy spawaniu ręcznym metali, cięciu i technikach pokrewnych. Wyróżnia się dwa typy rękawic spawalniczych: B jeśli wymagana jest dobra wygoda użytkowania (np. spawanie metodą TIG) oraz A dla innych procesów spawalniczych.

DOPUSZCZENIE WYROBU DO KONTAKTU Z ŻYWNOŚCIĄ JEST REGULOWANE PRZEZ:

Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.

Materiały i wyroby muszą być produkowane zgodnie z dobrą praktyką produkcyjną, tak żeby w normalnych lub możliwych do przewidzenia warunkach użytkowania nie dochodziło do migracji ich składników do żywności w ilościach, które mogłyby:

• stanowić zagrożenie dla zdrowia człowieka;

• powodować niemożliwe do przyjęcia zmiany w składzie żywności lub powodować pogorszenie jej cech organoleptycznych.

Rozporządzenie europejskie nr 10/2011 w sprawie kontaktu materiałów plastikowych z produktami spożywczymi i związane z nim rozporządzenia.

Materiały z PVC/winylu, a także z lateksu/nitrylu (przy braku przepisów lokalnych) podlegają bezpośrednio zapisom tych rozporządzeń. Rozporządzenia te określają:

• Listy dopuszczonych składników;

• Kryteria czystości stosowane w odniesieniu do niektórych z tych składników;

• Specyficzne limity migracji w produktach spożywczych dla niektórych składników;

• Maksymalne dopuszczalne ilości substancji pozostałych w materiale;

• Ogólny limit migracji w żywności;

• Limit zawartości metalu w materiałach i wyrobach z tworzyw sztucznych.

Załącznik III rozporządzenia (UE) 10/2011 ustanawiający wykaz płynów modelowych do zastosowania w badaniach migracji składników materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi:

• Produkty spożywcze płynne (pH > 4,5): płyny modelowe A, B i C.

• Produkty spożywcze kwaśne (pH ≤ 4,5): płyn modelowy B.

• Produkty spożywcze z zawartością alkoholu (≤ 20%): płyn modelowy C.

• Produkty spożywcze z zawartością alkoholu (> 20%): płyn modelowy D1.

• Produkty spożywcze tłuste: płyny modelowe D1 i D2.

• Produkty spożywcze zawierające na powierzchni wolne tłuszcze: płyn modelowy D2.

• Produkty spożywcze suche: płyn modelowy E.

Norma ogólna, która nie może być stosowana samodzielnie, ale tylko w połączeniu z inną normą zawierającą wymagania w odniesieniu do poziomów ochrony. Norma określa wymagania ogólne parametrów w zakresie ergonomii, nieszkodliwości, sposobu określania rozmiarów, trwałości, starzenia, kompatybilności i znakowania odzieży ochronnej, jak również w zakresie informacji dostarczanych przez producenta razem z odzieżą ochronną.

42 CFR część 84 Część twarzowa fi ltrująca, wiele poziomów ochrony
(lista niepełna):
• N95: Zatrzymuje co najmniej 95% cząsteczek (nieoleistych) zawieszonych w powietrzu.
• N99: Zatrzymuje co najmniej 99% cząsteczek (nieoleistych) zawieszonych w powietrzu.

Wyszczególnia badania w zakresie odporności na czynności manipulacyjne, na zużycie, uderzenia, ogień oraz na opory oddychania.

Opisuje budowę gwintów okrągłych stosowanych w sprzęcie ochrony układu oddechowego.

System składający się z ruchomego urządzenia z automatyczną blokadą, współpracującego z giętką prowadnicą zabezpieczającą (lina, lina metalowa, itp.). System może być uzupełniony amortyzatorem upadku.

System składający się z ruchomego urządzenia z automatyczną blokadą współpracującego ze swoją sztywną prowadnicą zabezpieczającą (szyna, lina metalowa itd.). System może być uzupełniony amortyzatorem upadku.

System opasujący ciało, przeznaczony do powstrzymywania upadku. Szelki bezpieczeństwa mogą być skonstruowane z taśm, klamer i innych elementów odpowiednio umieszczonych i dopasowanych do ciała osoby tak, aby zatrzymać ją w czasie upadku i bezpośrednio po nim.

Składniki systemu hamującego upadek, które gwarantują zatrzymanie upadku z wysokości przy zachowaniu całkowitego bezpieczeństwa, zmniejszając powstałą energię uderzenia. UWAGA: jeżeli używamy amortyzatora wraz z liną, maksymalna długość zestawu nie może przekroczyć 2 m.

Urządzenia chroniące przed upadkiem z funkcją automatycznej blokady i systemem automatycznego naprężania oraz zwijania liny. Urządzenie samohamowne może być uzupełnione amortyzatorem upadku.

Opisuje oznakowania i informacje (instrukcje użytkowania) znajdujące się na lub dołączone do ŚOI
chroniących przed upadkiem z wysokości.

Opisuje urządzenia i metody prób ŚOI chroniących przed upadkiem z wysokości.

Opisuje elementy i sytuacje ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości.